maandag 25 januari 2016

Blue Monday




Vanochtend al, nog voor het opstaan. Roerig gevoel, warm, koud. Draaierig. Alsof mijn onderbewuste met alle kracht iets richting bewustzijn wilde schuiven. Om mij duidelijk te maken dat het weer eens zo'n maandag is. Ik heb niks met maandagen. Ik kom geen meter vooruit, mijn creativiteit bereikt minwaarden waar ze tegenwoordig op de Noordpool blij mee zijn. Heel erg blij. Het enige dat mij dan op de been houdt, is voorkomen dat ik helemaal niks doe. Anders wordt de dinsdag over een tijdje de nieuwe maandag.  

Vandaag is echter geen gewone maandag. Op het moment dat mijn hersenen weer boven Jan zijn, wordt het onbewuste gevoel naar binnen gepompt. Ram. Hup. Daar zit het. Midden in mijn bewustzijn. Zoals gebruikelijk besluit ik ondanks alle malaise toch maar aan de maandag te beginnen. Vanwege die dinsdag.

Uiteindelijk lukt het zelfs nog enige productiviteit aan de dag te leggen en verdiep ik mij in dit blog. Mijn oog valt meteen op een donkere foto, gemaakt van een kantoor. Het beeld dat de werknemers ter plekke elke winterochtend en -avond zien wanneer ze, respectievelijk, aankomen en vertrekken. Ik snap dat je daar niet vrolijk van wordt. Maar hij past bij mijn stemming.

Dan valt mij oog op een artikel over Blue Monday. De meest depressieve dag van het jaar, volgens de overlevering altijd de laatste maandag van januari. Dit stemt mij vrolijk. Heel vrolijk. Het ligt dus niet aan mij, ik ga slechts mee in de massahysterie. Lekker gemakkelijk, niks meer aan doen. Genieten. Jammer dat het volgende week weer een normale maandag is. Moet ik het weer helemaal zelf doen. Zucht.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten