Bij het opruimen van mijn veel te volle schijven - de laptop begint nu echt te sputteren en hete adem uit te braken - kwam ik bovenstaand plaatje tegen. Vijf jaar en acht maanden geleden gemaakt, op een zomerse dag op een van de oevers van de Maas. De motor was net in mijn bezit - en is dat nog steeds, want het is een BMW. Hij mocht schitteren op een serie foto's die ik heb gebruikt om motorbedrijven duidelijk te maken dat een verkoopfoto toch iets anders is dan een motor voor een muurtje zetten en klikken maar.
Staat zo'n ding voor de muur, in een volle werkplaats of een rommelige achtertuin, dan krijg je toch minder zin in motorrijden dan bij het zien van deze foto. Toch? Hoewel ik in die tijd een paar bedrijven op de verschillen heb gewezen, is er in al die tijd nog maar bitter weinig veranderd in occasionfotografie. Op Marktplaats kom je nog wel eens een creatieve particuliere verkoper tegen, maar motorzaken bakken er echt helemaal niks van.
Dat weet ik omdat ik stiekem aan het rondneuzen ben naar een mogelijke opvolger van mijn geliefde toerbuffel. In april wordt hij 17 en heeft hij net iets meer dan twee ton gelopen. Indrukwekkende cijfers. Maar ook in zijn najaren start hij steeds vief en vrolijk wanneer ik de knop indruk. Zelfs midden in de winter pruttelt hij niet. Afscheid nemen is daarom niet gemakkelijk. Het zoeken gebeurt daarom stiekem. Anders wordt hij nukkig.
Toch is bovenstaande allemaal bijzaak. Het is vooral wat de foto uitstraalt wat meteen binnenkomt als ik deze zie: vrijheid, genieten, zon. Ik kan niet wachten tot het weer zo ver is.
Nog even doorbijten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten