Ik loop meestal onderzoekend rond. Waar dan ook. Onderzoekend of iets fotowaardig is. Vooral wanneer ik mijn camera in de buurt heb. Dan maken mijn ogen en netvliezen overuren. Ik heb als gevolg daarvan honderden foto's met uiteindelijk onbetekenende onderwerpen. Omdat het ingekaderd uiteindelijk minder prachtig, weids, spectaculair, kleurrijk of mysterieus blijkt te zijn.
Daar staat tegenover dat ik heel veel foto's heb die mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen. Een aantal hiervan zal in de loop der tijd op deze blog verschijnen. Of is hier al verschenen. De bijdragen van 15 en 19 januari zijn van die voorbeelden die mooier uitpakten dan gedacht. Daar speelt kleur meestal een belangrijke rol bij. Of contrast. Om maar eens twee voor mij bepalende zaken te noemen.
Daarom is het des te vreemder dat ik bovenstaande foto niet heb gezien. Dat wil zeggen: ik heb een heerlijk bakje koffie gedronken op twee kilometer hoogte. Daarbij genietend van het uitzicht, de zon, de sneeuw en de bergtoppen. Dingen die ik allemaal op de plaat heb vastgelegd. Maar die kleurrijke stoeltjes en ski's, die heb ik compleet gemist. Omdat het zo bij de omgeving hoort.
Ik verwacht niet anders dan stoelen en ski's bij een uitspanning op een besneeuwde bergtop. Gelukkig was ik daar niet in mijn eentje en viel het iemand anders wel op. Anders had ik toch maar een mooie kleurrijke plaat gemist. Een van de mooiste plaatjes van een wintersportvakantie. Op sommige actiefoto's van gezinsleden en vrienden na dan, maar dat is voor eigen gebruik. De kleuren zijn er om te delen. Zeker in de donkere dagen van het jaar.
Bij deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten