Er is altijd wel een reden om een feestje te vieren. Vandaag is dat zelfs een hele goede reden. Een mooi moment om de vlag uit te hangen. Waarvan akte.
Al ruim twee maanden plaats ik elke werkdag een foto op mijn blog, vergezeld door een stukje tekst. Alleen weet bijna niemand dat. Sneu? Nee, dat valt best wel mee. De ambitie om elke werkdag iets te posten, moest eerst op doorzettingsvermogen worden getest.
Hier en daar promoot ik mijn blog wel eens. Op een vreselijk ouderwetse manier: via het gesproken woord. Deze aloude mond-op-mond reclame heeft slechts beperkt succes in een wereld waar alleen modernismen zoals pageviews, likes en bereik lijken te tellen. Andere kant van het verhaal is dat al het gebabbel ondertussen een trouwe schare fans heeft opgeleverd.
De opmerkingen van deze regelmatige lezers/kijkers motiveren mij om vandaag de eveneens aloude koe bij de horens te vatten. Na maanden fotograferen en tikken, post ik nu mijn 50e blog. Een heerlijke mijlpaal en hét moment om IMPRINT voor een groter publiek bloot te leggen.
Waarmee ik mijzelf ook bloot geef in een wereld waarin veel collega's, kennissen, vakgenoten, enthousiastelingen, klanten én opdrachtgevers extra kritisch door mijn verhalen en foto's gaan bladeren. Ik zit klaar voor elk compliment, net zoals voor alle kritiek. Daar schijn je van te leren.
Heb je even een momentje tussendoor, lees dan lekker alle blogs en abonneer je op wat nog gaat komen. Deel ze vooral. Dan zit ik over een jaar bij De Wereld Draait Door en zwaai ik naar jullie allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten