De beklimming van de brug op een zonnige maar ijskoude maartse dag onthult een kaarsrecht kanaal. Een timmermansoog zou er dolgelukkig van worden. Heel zen ook, want de oneindige streep water neemt je mee op reis naar de einder. Mits je genoeg tijd neemt om die einder op te zoeken.
Dat doet het voortrazende verkeer hier zeker niet. Geen tijd voor. Bovendien ligt de focus van een bestuurder in het verlengde van de auto. Daar lichten remlichten van voorgangers op. Even er bij blijven.
Daarom twee werelden, één plaat: de rust van een voortkabbelend watertje, de onrust van voorbij razend verkeer. Kies er uit welke het beste bij je past. Of combineer ze gewoon. Is tenslotte heel menselijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten